Gevarieerd maaiveld

Weidevogels hebben een voorkeur voor vochtige, kruidenrijke percelen en randen (bij voorkeur min. 5 meter breed) met open zoden en afwisseling in de vegetatiehoogte. Daar is voldoende voedsel en een scala aan nestelplaatsen en beschutting aanwezig.

Kleine hoogteverschillen in het land ontstaan onder andere door beweiding en het onderhoud van greppels. Greppels geven ook de mogelijkheid om in droge perioden water vast te houden dat extra wordt ingebracht. In veel percelen liggen gedempte sloten, opgevulde- en “natuurlijke” laagten die wellicht ook deze functie kunnen vervullen. Zulke percelen of delen ervan geven variatie (droog – nat, hoog – laag) aan het maaiveld, meer en betere bereikbaarheid van het voedsel en verscheidenheid aan graslandvegetaties met kruiden. Hoogteverschillen in de percelen komen de verscheidenheid aan planten en dieren ten goede.

Afwisseling in de vegetatie zorgt ervoor dat er voedsel beschikbaar is voor oude én jonge vogels. Het begint al in het voorjaar: dan moet het maaiveld aantrekkelijk zijn om te nestelen. Hoe (-veel) en wat er in het vroege voorjaar bemest wordt, is belangrijk. Drijfmest en kunstmest in de voorjaarsbemesting dragen niet bij aan de ontwikkeling van goed kuikenland. Daarna bepaalt het beheer van het grasland voor het grootste deel het succes van de weidevogels.

Percelen die uitsluitend gemaaid worden, worden eentonig; verschillen in hoogte van de bodem en de vegetatie verkleinen. Die percelen worden daarom steeds minder geschikt voor weidevogels om in te broeden. Percelen die geweid worden, krijgen meer variatie. Wordt er ook nog wat langer in het najaar, tot soms in november, doorgeweid dan versterkt dat de kleine hoogteverschillen en daarmee de aantrekkelijkheid in het voorjaar. Het bemesten met strorijke (runder)mest in februari of maart maakt zulke percelen aantrekkelijker om er te broeden.